چگونه در زندگی مشترک اظهار وجود کنیم؟

برخی گمان می‌کنند تلاش برای اثبات خود، ابراز نیازها و خواسته‌ها نوعی خشونت است اما این‌طور نیست یادتان باشد در واقع کسی که به شما حق ابراز وجود نمی‌دهد در حال خشونت ورزی است. اما از آنجا که قربانی خشونت همیشه خود را مقصر می‌داند این‌طور به نظر می‌رسد که تلاش او خشونت‌طلبانه است.

مهاجم نباشید

اظهار وجود با رفتارهای تهاجمی فرق دارد. شما باید بتوانید خود را آن طور که شایسته است بیان کنید بدون اینکه کسی را تحقیر کنید. بنابراین وقت معاشرت و گفت‌و‌گو طوری رفتار نکنید که طرف مقابل در موضع اتهام قرار بگیرد.

از دعوای بد دور بمانید

اظهار وجود در رابطه با دعوای بد و زننده فرق دارد. جوش آوردن و رقابت‌های شدید برای اثبات خود هرگز راه ابراز وجود نیست. حتی اگر فکر می‌کنید فریاد زدن تنها راه شنیده شدن است از آن دور بمانید. وقتی یک دعوای بد راه می‌افتد هر دوی شما بازنده هستید پس اصلاً لازم نیست در این میان چیزی از خودتان را ثابت کنید. در دعوای شدید لزومی ندارد برنده باشید تا به حق یا خواسته‌ای برسید. چون وسط دعوا هیچ حقی وجود ندارد و هیچ چیز منصفانه پیش نمی‌رود.

چه انتظاراتی دارید؟

برای اینکه بتوانید در رابطه ابراز وجود کنید لازم است که انتظارات‌ را مشخص کنید؛ از شریک زندگی خود چه می‌خواهید؟ او باید چطور باشد؟ این را بیان کنید و انتظار نداشته باشید طرف مقابل ذهن‌خوانی کند. به جای حرف‌های مبهم و سربسته بگویید که چه دوست دارید و چه توقعی دارید.

مرزهای مشخص رابطه

گاهی لازم است برای اینکه به دیگران نشان بدهید شما حق و حقوقی یا انتظارات و احساسات مشخصی دارید مرزهایی ایجاد کنید. شریک زندگی‌تان باید بداند که احساس و خواسته فردی هم به همان اندازه توجه به خواسته دیگران مهم است.