سیاست یعنی عشق

هوای داخل هواپیما بایستی با فشار خاصی تنظیم شود. به‌ منظور حفظ این فشار، نباید هیچ سوراخ یا روزنه‌ای در کابین باشد. شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که چرا در تمامی پنجره های هواپیما، سوراخ های کوچک و ترسناکی وجود دارند؟ به طور خلاصه باید بگوییم، این سوراخ ها علیرغم ظاهرشان، برای امنیت شما تعبیه شده اند.

فرود آوردن هواپیما در مواقع اضطراری

به گفته‌ی «مارک ونهوناکر» یکی از خلبانان «هواپیمایی بریتانیا»، این سوراخ‌ها «روزنه‌ی تخلیه هوا» نام دارند که بین دو لایه‌ی شیشه ای ترموست شفاف از جنس استرهاى پليمريزه اسيدهاى اکريليک قرار گرفته اند؛ این بدان معنی است که وقتی شما از پنجره‌ی هواپیما بیرون را نگاه می‌کنید، در واقع همه چیز را از یک پنجره با سه لایه‌ی متفاوت می‌بینید. اولین لایه‌ی این پنجره‌ها که به‌ راحتی می‌توانید لمسش کرده و با انگشتانتان کثیفش کنید، «لایه‌ی خراش» نام دارد. لایه‌ی وسطی، همانی است که روزنه تخلیه هوا در آن قرار دارد و در نهایت لایه آخر، که مهم‌ترینشان نیز هست، لایه‌ی بیرونی است که شما را از فشار هوای بیرون محفوظ نگاه می‌دارد. هر دو لایه‌ی بیرونی و وسطی قادر به تحمل فشار بیرون هستند اما بار اصلی بر دوش لایه‌ی بیرونی است؛ چرا که این لایه، محافظ و سد اصلی بین شما و ابرها است.

قبل از این که به نحوه‌ی کار این پنجره ها بپردازیم، بهتر است کمی در مورد چگونگی کم و زیاد شدن فشار هوا به هنگام پرواز بدانیم. اگر همه چیز به درستی کار کند، شما اصلاً متوجه کم شدن فشار هوای بیرون نخواهید شد و مشغول فیلم دیدن یا سر زدن به شبکه‌های اجتماعی خود خواهید بود. (البته اگر شانس بیاورید و هواپیمایتان از اینترنت Wi-Fi برخوردار باشد).

معمولاً درون هواپیما، برای راحتی حال مسافران، فشار کابین هواپیما را با استفاده از هوایی خاص تنظیم می کنند تا افراد درون آن، همان احساس روی زمین بودن را داشته باشند. با این وجود، دیگر به هنگام پرواز از حال نرفته و یا از کمبود اکسیژن رنج نخواهید برد.

فشار کابین هواپیما را با استفاده از هوایی خاص تنظیم می کنند

اما به یاد داشته باشد، هر چه هواپیما به ارتفاعات بالاتری می رسد، هوای بیرون از هواپیما رقیق تر شده و در نتیجه اکسیژن و فشار کمتری نیز خواهد داشت.

برای افراد عادی، تصور اینگونه تغییرات در فشار هوا دشوار است. (البته کوهنوردان درک بهتری از این موضوع دارند). اجازه دهید این قضیه را با اعداد و ارقام برایتان روشن تر کنیم. بنا بر گزارشات سازمان «American Vacuum Society»، وقتی درون هواپیما و در ارتفاع هستیم، فشاری معادل یک کیلوگرم در هر سانتی متر مربع احساس می‌کنیم. از آنجایی که این مقدار ناچیز است، همه‌ی ما به آن عادت داریم و برایمان راحت است.

اگر با هواپیما به ارتفاع 10.679 متری بروید، این میزان فشار تا 0.2 کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع کاهش خواهد یافت.

اگر شما سوار بر یک هواپیمای نظامی باشید، تفاوت زیادی در اصل قضیه وجود خواهد داشت. از آنجایی که برخی از هواپیماهای نظامی کاملا پوشیده نیستند و فشار هوای آن تنظیم نمی شود، هوای داخل آن در ارتفاعات، به منظور حفظ توازن تلاش می کند بیرون برود.

شاید با خودتان بگویید این مسائل چه ربطی به سوراخ های کوچک روی پنجره های هواپیما دارد؟ این سوراخ ها فشار هوای لایه‌ی وسطی را کاهش می دهند. بنابراین، لایه‌ی بیرونی فشار هوای کابین را می گیرد و بدین ترتیب مسافران فشار هوا را کم کم و به تدریج احساس می کنند.

هدف از ایجاد این روزنه های کوچک، برقراری توازن فشار هوا بین کابین مسافران و هوای بین لایه های پنجره ها است. بنابراین فشار هوای کابین، حین پرواز فقط به لایه ی بیرونی وارد می شود.

هدف از این روزنه ها، برقراری توازن فشار هوا بین کابین و هوای بین لایه های پنجره ها است

این بدان معنا است که اگر لایه‌ی بیرونی پنجره به هر دلیلی بشکند، هنوز هم لایه‌ی وسطی مسافران را از فشار هوا و کمبود اکسیژن بیرون حفظ خواهد کرد. درست است که سوراخ های کوچکی در پنجره ها وجود دارد، اما این موضوع، چیزی نیست که سیستم تنظیم فشار هوای هواپیما نتواند از پس آن بر بیاید.

این روزنه ها، علاوه بر این که نقش مهمی در سلامت و امنیت مسافران ایفا می کنند، بلکه از بخار گرفتگی شیشه ها طی تغییرات دمایی در ارتفاعات مختلف نیز جلوگیری می کنند تا بتوانیم به راحتی زیبایی بیرون را نظاره گر باشیم.

به راستی فکرش را هم می کردید که چنین چیز کوچکی تا این حد مهم باشد؟!